Sommeren er her. Med den er flere av våre insekter omsider kommet på vingene. Ikke alle er like godt likt av oss mennesker. Ofte er det mytene som styrer våre forhold til jordens kryp. Libeller og veps hører til kategorien usympatiske skapninger. En dom som ofte kan være urettferdig gitt.
Jeg finner dem spennende. Ja, de kan minne om uhyrer fra Hollywoods rikholdige skrekkabinett, men de har en misjon her i livet de også.
Vepsen trenger du ikke reise langt for å få sett. Det holder med en grillmiddag på terrassen, og vips har den invitert seg sjøl til bords. Vel er vi nordmenn gjestfrie, men denne skapningen hører ikke til gjengen gode venner. Dersom du blir plaget. Ta litt grillmat på ei skål og sett denne et stykke vekk fra bordet. Kanskje får du fred da.
Øyenstikkere, eller libeller som det heter nå, er på ingen måte nærgående. Likevel, sitter du ved sivkanten kan det hende at en eller flere suser svært nær. Frykt ikke, dette er luftens eliteflygere, og vet godt hvordan de skal svinge unna deg.
Skapningen som tar en pust i sivet, ved vannkanten inne i Bamble, er en firflekkbredlibelle. På varme soldager er de svært aktive, men er vinden litt kjølig kan du komme dem ganske nær.
Neste gang du treffer på en av de mindre “hyggelige” skapningene ute i naturen, forsøk å få sett den på nært hold. Dette kan fort bli en veldig god opplevelse, for det er detaljene som gir deg en følelse av oppdagelse.
Leave a reply